بهینه سازی فرایند حذف پروپیلن گلیکول در یک راکتور لجن فعال دارای بستر ثابت به کمک روش تحلیل آزمایشات تاگوچی

سابقه و هدف: روش تاگوچی یک روش تحلیل آزمایش ها است که بر مبنای آن می توان با تعداد معینی آزمایش میزان تاثیر عوامل و سطوح بهینه مطالعات تجربی و آزمایشگاهی را پیش بینی کرد. پروپیلن گلیگول یک ترکیب شیمیایی آلی است که کاربرد گسترده ای در صنایع مختلف داشته و انتشار آن به محیط زیست اثرات بهداشتی و زیست محیطی مضری در پی دارد. هدف از این مطالعه بهینه سازی فرایند حذف پروپیلن گلیکول در یک راکتور لجن فعال دارای بستر ثابت به کمک روش تحلیل آزمایشات تاگوچی بود. مواد و روش ها: پس از سازگاری میکروارگانیسم های منتقله از یک تصفیه خانه فاضلاب شهری با غلظت های مختلف پروپیلن گلیکول در یک راکتور لجن فعال دارای بستر ثابت، شرایط بهینه راهبری راکتور به لحاظ 4 پارامتر زمان ماند هیدرولیکی، cod ورودی، نوع منبع نیتروژن و حجم بستر ثابت در سه سطح به کمک روش تاگوچی تعیین شد. یافته ها: بازده حذف cod فاضلاب ساختگی دارای ازت و فسفر بر حسب نسبت c:n:p برابر 100:5:1 در راکتور لجن فعال دارای بستر ثابت با زمان ماند هیدرولیکی ثابت 14 ساعت در مرحله سازگارسازی در شش غلظت 500، 700، 900، 1100، 1300 و mg/l 1500 به ترتیب 95، 92، 91، 86، 81 و 77 درصد بود. بهینه سازی فرایند به وسیله روش تاگوچی نشان داد که عوامل مورد نظر جهت بهینه سازی شرایط راهبری راکتور در تجزیه پروپیلن گلیکول شامل زمان ماند هیدرولیکی 6 ساعت، cod ورودی mg/l 1000، کلرور آمونیوم به عنوان منبع نیتروژن و حجم بستر ثابت 30 درصد با میزان اهمیت به ترتیب 96/47، 927/29، 25/13 و 857/8 درصد بوده اند. نتیجه گیری: نتایج حاصل از این مطالعه نشان می دهد که با کمک روش طراحی آزمایشات تاگوچی می توان شرایط بهینه راهبری راکتور لجن فعال بستر ثابت را برای حذف پروپیلن گلیکول پیش بینی نمود